12 Kasım 1999 yılında meydana gelen ve bine yakın insanın hayatını kaybettiği, 7,2 büyüklüğündeki Düzce depremi üzerinden 22 yıl geçti. Yaşadığımız her felakette olduğu gibi bunu da çok çabuk unuttuk, ne yazık ki. Hatta kanıksadık artık. Geçen bunca zamana rağmen felakette yaşananlara üzülmekten başka bir şey de yapmadık.
Bazı sivil toplum ve meslek örgütlerinin unutturmama çabaları ve akademik çalışmalar dışında, bir dahaki depremde benzer felaketlerin yaşanmaması için toplum olarak, geçen bunca zaman içerisinde, her hangi bir gelişme gösteremedik. Hala bina inşaatlarında aynı özensizlik ve kalitesizlik devam ediyor. Geçen yıllarda, binanın depreme dayanıklı olup olmadığına bakılmaksızın sadece politik sebeplerle, çoğunluğu imara aykırı, mühendislik hizmeti almamış, denetimsiz ve kalitesiz olan binalara sonradan ruhsat verilmesi gibi ‘İmar Barışı!’ uygulamalarına bakılırsa sorunun çözüm mercileri nezdinde de pek bir gelişme olmadığı açıktır.
Bu ve benzer felaketleri unutturmamaya çalışan meslek örgütlerinden İnşaat Mühendisleri Odası’nın, Düzce depremini, 22. yılında tekrar hatırlatmak için hazırladığı çarpıcı kısa video aşağıdadır.
Aradan geçen 22 yıla ve yaşanan acılara rağmen depreme hazırlık ve depreme dayanıklı yapı üretimi konusunda, toplum olarak bir ilerleme kaydedememiş olmaktan utanç duymak gerekir.
Unutulmamalıdır ki; depremleri önlemek elimizde değil ama depremlerin yol açtığı yıkım ve hasarı azaltmak, depremin bir felakete dönüşmesini önlemek elimizdedir.