Hayat hiç bir zaman planladığınız gibi gitmez. Bırakın hayatı planlamayı bir gününüz dahi planladığınız gibi olmaz bazen. Bir Pazar günü, bir-iki akraba ziyareti planlarken, dönüş yolunda, yolun kenarında ilerlerken birden bir karanlığa gömülürsünüz. Gözünüzü hastanede açarsınız. Anlamsız bir kalabalık ve koşuşturmanın ortasında… Önce olan biteni seyredersiniz. Seyirci olduğunuzu sanırsınız ilk önce. Bütün koşuşturma ve kalabalığın sebebinin siz olduğunuzu fark ettiğinizde ise korkmaya başlarsınız. Aynı anda vücudunuzun her tarafındaki ağrıları hissetmeye başlarsınız. Birileri sürekli size bir şeyler sorar. Siz soruları duyarsınız ama cevap vermezsiniz. Çünkü siz önce kendinize bir cevap bulmaya çalışırsınız. Bu arada çocuklarınız gelir aklınıza. Öyle ya.…
2 Yorumİnşaat Mühendisliliği ve Hayat